هي براش قصه ميگم،قصه غصه ميگم

که تو اي دل منو ديوانه نکن

پر و بالم رو نسوز

منو پروانه نکن

مي بيني هرچي که هست مرگ اميده به خداحسرت روز سپيد به خدا

همه جا رنگ و ريا همه چي نقش سراببه گلا دس ميزني خار ميشن

سبزه ها زير قدم مار ميشن بازواني که به گرمي تو رو افسون ميکنن حلقه دار ميشن

زبونم بسته ميشه ، دهنم خسته ميشه

ولي اي سنگ صبور مگه باور ميکنه؟

مي دوني همدم شبهاي سياه دل من؟

عاقبت سر به بيابون ميزارم

ميرم اونجا که صفاست ،ميرم اونجا که وفاست

ميرم اونجا که فقط محرم اين سينه خداست